ო. ტორსუნოვის წიგნიდან “ადამიანის გონება”
/მთარგმნელი: მამუკა გურული, ჯგუფი ფეისბუქზე Magma/
ტკბილი გემო
იმყოფება სატვა გუნაში. ყოველ გემოს დღის განმავლობაში თავისი დრო აქვს. თუ ადამიანს უყვარს ტკბილის ჭამა დილით 6-დან 8 საათამდე, ანუ დროულად, ეს ნიშნავს, რომ იგი ოპტიმისტია. ასეთი კვების შემდეგ მისი პრანა ზემოთკენ მიემართება, ჩნდება ბედნიერების შეგრძნება, სიცილის და ხუმრობის სურვილი. მე ხშირად მეკითხებიან: “საზიანოა თუ არა ტკბილის ჭამა?” ტკბილი ძალიან სასარგებლოა, მაგრამ დროულად, დილით ადრე.
ავტორი და მთარგმნელი: tikoroma
დაოსური სწავლება ბუნების 5 ელემენტს იცნობს – ესაა წყალი, ხე, ცეცხლი, მიწა და ლითონი. წყალი შეესაბამება ზამთრის სეზონს, ხე – გაზაფხულს, ცეცხლი – ზაფხულს, მიწა – ნაბუნიობას და ბუნიობას, ლითონი – შემოდგომას. ადამიანში ხუთივე ელემენტი გამოვლინდება, თუმცა შესაძლოა ერთ-ერთი მათგანი დომინირებდეს, ან ორი-სამი ელემენტის გავლენა გამოიკვეთოს. ელემენტთა გამოვლენის სიძლიერე ადამიანში მის პირად რიტმს აყალიბებს. თითოეულ ელემენტს აქვს გარკვეული ძალა და ნაკლი, ხოლო მათი შესწავლა წარმოდგენას გვიქმნის ადამიანის ფიზიკურ, ემოციური და სულიერი მდგომარეობის შესახებ.
მთარგმნელი: ano
ალექსი ნავეტნი (Ananta Aum)
ინტერვიუერი ეზოთერიკული ფორუმის წევრი David Monny
კითხვები შეადგინეს ფორუმის წევრებმა
წინამდებარე სტატია წარმოგიდგენთ გასხივოსნებული (რეალიზებული, სატსანგი) ალექსი ნავეტნის (Ananta Aum) ინტერვიუს, სადაც საუბარია ბევრისთვის საინტერესო თემებზე, მათ შორის: რელიგიაზე, სიყვარულზე, თვითშემეცნებაზე, გასხივოსნებაზე და რაც მთავარია, ეს ყველაფერი, ზოგად ცოდნასთან ერთად, მის პირად გამოცდილებასაც ეფუძნება.
ჩვენ არ მოგვიგონია ჩვენი სხეული. ის ბუნებრივად წარმოადგენს ჩვენს სულს. ბუნებამ შემოსა სული, რათა მას შეძლებოდა აქ – დედამიწაზე ყოფნა. სხეული თავისი ფორმით იმეორებს სულის ნახატს და მის ურთიერთქმედებას ბუნებრივ გარემოცვასთან.
ჩვენი სხეულის გამოვლინებებით შეგვიძლია დავინახოთ ის ნაკადები, რომლითაც სული ვრცელდება და მოქმედებს ცხოვრების სივრცეში. ეს გაგვიხსნის დიდ რეალობას და ჩვენი არსებობის აზრს, ასევე საშუალებას მოგვცემს, რომ საკუთარ თავს და საკუთარ ცხოვრებას სხვა, უფრო უჩვეულო თვალით შევხედოთ.
დასაწყისისთვის ვცადოთ ჩვენს სხეულში საკუთარი თავის – სულის უფრო კონცენტრირებული ადგილ-მდებარეობის მოძებნა. ადამიანების უმეტესობა ადვილად იპოვის ამ ადგილს «მე»-ს შეგრძნებით და ხელით გულმკერდის ცენტრზე მიუთითებს – იქ, სადაც მკერდი მზის წნულში გადადის.
Read More
სულის ძალის ძიების გზაზე ჩვენ აუცილებლად შეგვხვდება მრავალი ბილიკი ან ღია შესაძლებლობა, და საჭირო იქნება ავირჩიოთ ყველაზე შესაფერისი იმისთვის, რომუსაფრთხოდ და უმტკივნეულოდ ვიმოძრაოთ უფრო დიდი ძალის მოპოვებისკენ. ამაში შეუძლია დაგვეხმაროს იმას, ვინც უკვე იცნობს სულის იმ დიდ ძალას, რომელზეც ჩვენ მხოლოდ ვოცნებობთ. ამასთან ასეთი მასწავლებელი აუცილებელი არაა იყოს ადამიანი. უბრალოდ ადამიანისგან უფრო ადვილია დარიგებების მიღება სწრაფად, გასაგები ფორმით და გასაგებ ენაზე.
Read More
რა წარმოადგენს სულიერი განვითარების ტექნოლოგიას?
– ყველაფერი, რასაც მე აღვიქვამ და ვგრძნობ, წარმოადგენს საშუალებას ან ინსტრუმენტს საკუთარ თავში სულის შეგრძნების უნარის განვითარებისთვის.
ეს მართლაც ასეა. ყველაფერი, რასაც აღვიქვამ და ვგრძნობ, უნდა მეხმარეობდეს უფრო ძლიერად ვიგრძნო, ანუ შევიცნო ჩემი სული – ჩემი ცხოვრების მმართველი. სულთან მიმართებაში შეგრძნების, მოსმენის, მორჩილების და მსახურების ნებისმიერი ტექნოლოგია განავითარებს მის ჩემს თავშ შეგრძნების უნარს. თუ სულის გულისთვის ქვებს გადავზიდავ ერთი ადგილიდან მეორეზე, ჩემი სული უფრო ძლიერად შეგრძნებადი გახდება. თუ სულის გულისთვის ვიცეკვებ, ის უფრო გაძლიერდება ჩემში. თუ სულის გულისთვის საფრთხეებში აღმოვჩნდები, ან პირიქით, სიამოვნებებში, იგი ამით უფრო გაძიერდება. მნიშვნელოვანი არაა – რას ვაკეთებ. მნიშვნელოვანია – რისთვის ვაკეთებ.
Read More
როგორ დავკავდეთ «სულიერი სრულყოფით»?
თანამედროვე ადამიანის პრობლემა სულიერი განვითარების კუთხით იმაში მდგომარეობს, რომ იგი ცდილობს ავარჯიშს თავისი სული (Дух), აღზარდოს, აკონტროლოს და განავითაროს იგი. ასე გვასწავლეს ნების ძალის აღზრდა. მაგრამ როგორ შეიძლება ასეთი დამოკიდებულება ჩვენს წყაროსთან, მამასთან ან უფრო ძლიერ არსებასთან – სულთან? ასეთი დამოკიდებულება შეიძება მხოლოდ უფრო სუსტი, უმწეო და პატარა არსების მიმართ. ჩვენი სული ასეთი არაა. ის ჩვენი შემქმნელია. ვცდილობთ რა, განვავითაროთ ჩვენი სული, ამით ვაკნინებთ მას და ვცდილობთ ჩვენი პატარა, ეგოისტური „მე“-ს მსახური გავხადოთ.
